Al jaren pleit ik voor een winterslaap…liefst een nationale. Mijn argumenten daarvoor zal ik hier niet uit de doeken doen, die zijn mogelijk wel bekend. Feit is wel dat ik die extra dag die we gisteren geschonken kregen, maar eens heb besloten te zien als begin van een nieuwe lente. Goeie suggestie van #ChrisBellecom, overigens.

En bij een nieuwe lente hoort een nieuw geluid.

Gisteren daarom inhoudsgericht met de “tjalk van Carolyt” aan de gang gegaan. Ook als zp-er (zelfstandig professional) zonder voldoende financiële middelen om in eigen levensonderhoud te voorzien is het namelijk belangrijk jezelf bepaalde doelen voor ogen te houden. Daarom vanaf deze plek eerst maar eens een bedankje voor mijn grootste sponsor door wie mijn bedrijf mede mogelijk wordt gemaakt…mijn lief.

En dan nu die doelen:

1. Er moet nog een reisverslag gemaakt EN gepresenteerd worden over “De reis terug….”, u weet wel: die bijzondere tocht van vorig jaar in het spoor van Erasmus
2. Mijn “gevangenisbezoek” voorbereiden aan de Blokhuispoort in Leeuwarden.
3. Twee avonden voorbereiden waar ik in april als Margaretha Goudana een rol mag vervullen.

Maar deze dag staat verder in het teken van een andere oudtante van mij, nog een zus van mijn oma Ytje en oudtante Janna van der Zee. Pas kort geleden ben ik iets meer over haar gaan opzoeken en ik heb nu spijt dat ik haar bij leven niet wat vaker heb gesproken. Wat ik van Lia van Eyl – van der Zee wist, was niet veel. Dit was weer een “vrouw van der Zee”die pas op late leeftijd trouwde: met Ido van Eyl. Een pikant detail betreffende mij en deze aangetrouwde oudoom die “in de muziek zat” : Na mijn doopplechtigheid in de Hervormde kerk in Schiedam in 1960 werd ik voorgesteld aan de familie Bezemer-van der Zee: het oudste kleinkind aan beide zijden. “Daarbij bestond deze oom Ido”, zoals mijn vader placht te zeggen, “mij als jonge boreling de hand te lezen”. “Deze dochter is een lang creatief leven beschoren en is een bijzonder kind”, zo zou hij gezegd hebben. We zullen zien…

Omdat ik via het genealogisch onderzoek met mijn voorouders “van der Zee”meegereisd ben van Harlingen naar Rotterdam kwam ik via het Rotterdams archief wat meer te weten over deze Ido en Lia. Vandaag ga ik in Krimpen aan de IJssel kijken of hun graf nog intact is. Tijdens de laatste voorbereidingen voor deze trip probeerde ik net nog wat meer informatie te zoeken over oudtante Lia en kom ik, volslagen onverwacht, het volgende artikel tegen uit de Nieuwe Leidsche Courant van 16 maart 1968. Mijn conclusie na het lezen van dit krantenartikel: “Ze was haar tijd een beetje vooruit, maar er zijn ook zaken die niet veranderen”  Lia Eyl-van der Zee